Jak wystawiać wyżła
Aby pies miał szansę na dobre wyniki na wystawach powinien być dobrze przygotowany i prowadzony, oprócz tego oczywiście, że powinien być prawidłowo zbudowany i stanowić typowy dla wzorca przykład. Należy pamiętać, że choć nasz pies jest piękny to na wystawie pięknych psów będzie dużo i dlatego musimy się uczyć jak prezentować psa, aby nasz pies na sędziującym wywarł jak najlepsze wrażenie.
Psy na wystawie oceniane są na specjalnie przygotowanych ringach o odpowiednich wymiarach, z miejscem zacienionym, przygotowanym dla sędziego i obsługi ringu (gospodarza, sekretarza ringu, tłumacza).Rys. obok; Schematyczny plan ringu do oceny psów.
Sędzia na ringu ocenia urodę psa, ale żaden pies nie może liczyć na jakiekolwiek sukcesy wystawowe, jeśli jego właściciel poprzestanie na jego przyrodzonych cechach. Mając więc na uwadze przyszłe wystawianie psa na wystawach, trzeba go do pokazywania się po prostu przygotować i nauczyć zachowania się na ringu. Wszystkie elementy zachowania się psa na ringu musimy w nim wyrobić, poczynając od pierwszych tygodni jego życia, już 3-4 tygodniowe szczenięta są w dobrych hodowlach przygotowywane do wystawiania. Jeżeli hodowca nie robił tego, to tym bardziej należy o to zadbać.
Umiejętne pokazywanie psa na ringu wymaga doświadczenia również od właściciela psa, dlatego tez powinno wcześniej być starannie przećwiczone. Sposób prezentacji wielu ras został ukształtowany przez tradycję, ale zawsze opiera się on na tych samych zasadach. Pies musi być na ringu zdyscyplinowany i dobrze się prezentować, jest to połowa sukcesu.
Do profesjonalnego zaprezentowania psa na wystawie służą ringówki wykonane z taśmy, cienkiego sznurka lub ze skóry o długości średnio od 50-140 cm. Ringówka posiada z jednej strony uchwyt w kształcie pętli do trzymania, natomiast z drugiej strony zakończona jest pętlą z ogranicznikiem, dzięki czemu można je dopasować do obwodu szyi psa. Zakłada się je ciasno tuż pod brodą psa i za uszami, dzięki czemu się nie zsuną. Kolor ringówki dopasowujemy do umaszczenia psa.
Pies na wystawie powinien:
1. Umieć przez dłuższą chwilę stać spokojnie, lecz z napiętą uwagą, w wymaganej pozycji.
Pies pokazywany sędziemu musi stać tak, by wyeksponować wszystkie pożądane cechy, szyję, wyraźny kłąb, prosty grzbiet, prawidłowe kończyny.
Uczenie szczeniaka jest mniej kłopotliwe niż dorosłego psa i trwa ogólnie krócej, a na dodatek daje lepsze wyniki. Ustawiamy szczeniaka w pozycji jak najbardziej zbliżonej do tej, jaką powinien przyjąć na ringu, i w dowolny sposób motywujemy do pozostania w niej. Możemy do niego pieszczotliwie przemawiać, chwalić go, głaskać - byle nie zmieniał pozycji. Oczywiście nie ma co marzyć, by szczeniak wytrwał w niej dłużej niż kilkanaście sekund, staramy się ten czas stopniowo przedłużać.
Szczenię 4 tyg. Szczenię 5 tyg. Szczenię 6 tyg.
Szczenię 7 tyg. Szczenię 8 tyg. Szczenię 6 miesięcy
Do nauki postawy wystawowej trzeba sobie opracować komendę - polecenie, które będziemy zawsze wydawać psu, gdy zechcemy go ustawiać. Nie ma tu żadnej reguły, ważne by komenda zawsze była ta sama: np. "postawa", "stoimy", "wystawa". Postawę ćwiczymy w miarę możliwości jak najczęściej po kilka minut. Właściwą postawę osiąga się przez żmudne ćwiczenia.
Pierwsza wystawa Belayi (7 miesięcy)
Najprostszą metoda jest zatrzymanie psa na ringówce w ruchu w dowolnej postawie, która samorzutnie przyjmuje, a następnie jej korekta (lewą ręką). Poprawiając ustawienie przednich kończyn ujmujemy psa za łokieć, unosimy odrobinę łapę i stawiamy w pożądanym miejscu. Kończyny przednie muszą być zawsze równolegle do siebie i prostopadle do linii grzbietu. W podobny sposób ustawiamy kończyny tylne, ujmując je w kolanach, lekko odsuwamy do tyłu i ustawiamy w pożądanym miejscu.
Kolejnym etapem jest powolne, acz stanowcze ustawienie głowy psa jak n/w zdjęciach.
By ocenić, czy nasze ćwiczenia postawy wystawowej są właściwe, niezbędna jest pomoc drugiej osoby, która to obserwuje, stojąc z boku. Po wielokrotnie wykonanych ćwiczeniach, pies w zasadzie sam na komendę staje w postawie zbliżonej do ideału, stopniowo przedłużamy ten czas utrzymania postawy do kilku minut. Elementem niezbędnym podczas wystawiania wyżła jest uniesienie lekko ogona. Efekt pracy nad postawą już wykorzystany na wystawach prezentują zdjęcia poniżej.
Wielu wystawców przygotowując psa do występów na ringu, stosuje metodę nagradzania. Skupiony napięty pies, wpatrzony w przewodnika i w zasadzie ignorujący sędziego i konkurentów, jest ideałem wystawowym, do którego warto dążyć. Dobrze przygotowany pies, właściwie stoi w ringu, odpowiednio ma ustawiona głowę, ogon, tylne kończyny; poruszać się może tylko na polecenie właściciela.
2. Umieć poruszać się po ringu, cały czas przy nodze właściciela ani nie wybiegać ani nie pozostawać w tyle a już niedopuszczalne jest wyrywanie się, szarpanie, załatwianie się na ringu.
Ruch psa na ringu ma być jak najswobodniejszy, eksponujący jego urodę, i dobrze jest psa tego nauczyć. Ćwiczenia też pozwolą zauważyć podczas jakiego biegu nasz pies najlepiej wygląda. Należy dobrać odpowiednie tempo marszu ( niektórzy sędziowie oceniają psa również w marszu). Szybszy krok z reguły powoduje ,że pies rusza się swobodniej i lepiej widać wykrok.
Wpadanie w galop lub drobienie w miejscu, podskoki, są niewłaściwe. Wiele psów poruszających się wolnym krokiem wpada w inochód, czyli równocześnie unosi i stawia dwie lewe lub dwie prawe nogi. W takim chodzie grzbiet psa kiwa się na boki i pies wygląda niezgrabnie. Dramatem wystawców, szczególnie tych, którzy są na wystawie po raz pierwszy, jest niechęć psa do współpracy; pies siada lub kładzie się na ringu, a właściciel bez skutku próbuje nakłonić go do przejścia paru kroków.. Jest to naturalna reakcja na stres, spowodowana nowym środowiskiem i nieznanymi warunkami, megafonami zwiedzającymi wystawę ludźmi oraz współplemieńcami, niektóre psy źle znoszą wystawianie na halach. . Pamiętajmy, że pies jak każda gwiazda może mieć też "tremę", lub zwyczajnie gorszy dzień np. zmęczenie podróżą. Przez cały czas pobytu na ringu zachowujemy sportową i kulturalną postawę.
Podczas ćwiczeń chodzenia trzeba pamiętać, że: psa prowadzimy zawsze z lewej strony, chodzimy po okręgu, w kierunku przeciwnym do wskazówek zegara, tak by pies był zawsze od środka zataczanego kółka, zatrzymanie się powinno być połączone z przyjęciem postawy wystawowej. Nauka przyjmowania postawy wystawowej i poruszania się na ringu jest często bagatelizowana, a jest jednak najważniejszym elementem przygotowania wyżła do wystawy. Nauka psa polega również na przyzwyczajaniu go do chodzenia na ringówce. Psa należy uczyć chodzenia na ringówce z wysoko podniesiona głową. Następnie uczymy psa biegania na ringówce przy nodze, co jakiś czas zatrzymując się i ustawiając psa w pozycji wystawowej.
Biegając z psem po ringu pamiętać należy, że powinniśmy go mieć zawsze po lewej stronie. Jeśli ustawimy psa po swojej prawej stronie, zasłonimy go sędziemu, który zazwyczaj obserwuje ruch psa ze środka ringu patrząc na niego z boku.
Podczas oceny psa, w celu sprawdzenia akcji przednich i tylnych kończyn sędzia może poprosić o zaprezentowanie psa w kłusie w linii prostej od i do sędziego. Biegniemy wówczas w tę i z powrotem: od sędziego do przeciwległego końca ringu, po czym zawracamy w kierunku do sędziego, który ocenia dzięki temu akcję kończyn przednich. Zdarza się, że w celu porównania psów, sędzia może w ten sposób oglądać równolegle dwa lub więcej psów. Niektórzy sędziowie mogą również prosić o poruszanie się z psem po trójkącie - na ukos od punktu widzenia sędziego, w poprzek i do punktu wyjściowego sędzia ma w tym wypadku "wszystko w jednym" i może ocenić ruch psa od frontu, od tyłu oraz z boku.
Psy na ringu biegają szeregowo, jeden za drugim, ustawione według numeracji, o ile sędzia nie zarządzi zmiany kolejności. Pies powinien biec spokojnie nie oglądając się na inne wystawiane psy ani też ich nie wyprzedzając. Przy ocenie porównawczej, psy powinny być prowadzone w dostatecznych odstępach od siebie.
Prawidłowo wystawiany pies
będzie się po ringu poruszał płynnie i dynamicznie..
3. Pozwolić na to by osoby postronne dotykały go, nawet w najwrażliwszych miejscach ( w okolicy genitaliów), musi umieć pokazywać zęby oraz pozwolić się zmierzyć, do mierzenia wysokości psa w kłębie służy laska zoometryczna.
Pokazywanie zębów na wystawie oznacza, że przewodnik na wezwanie sędziego musi mu pokazać zgryz psa i umożliwić (przynajmniej z grubsza) policzenie zębów. Zgryz psa pokazuje się u psa z zamkniętym pyskiem - wystawca musi unieść palcami górną i odsunąć jego dolną wargę tak, by sędzia mógł zobaczyć, w jaki sposób stykają się ze sobą psie zęby. Większość sędziów żąda, by psie zęby pokazywał wystawca, ale niektórzy sędziowie sami gmerają psom w pyskach i zwierzak się musi z tym zgodzić. Należy pamiętać, że pies musi nauczyć się pokazywania zębów bez agresji, pogryzienie sędziego to najłatwiejsza droga do dyskwalifikacji.
Ćwiczenia przyzwyczajania psa do "obmacywania" w przyszłości na wystawach również rozpoczynamy bardzo wcześnie już u szczeniąt.
4. Powinien tez być przyjaźnie nastawiony do psów na ringu.
5. Jeśli nie radzimy sobie z wystawianiem psa, można poprosić o to zawodowego handlera - osoby wystawiającej psa za pieniądze.Handling to fachowa prezentacja psa na ringu wystawowym.
6. Ponadto należy pamiętać, że wraz z psem trzeba zabrać na wystawę jego dokumenty i potwierdzenie przyjęcia psa na wystawę. Każdy wystawca powinien zabrać też na wystawę miseczkę na jedzenie i wodę do picia. Wskazane jest również zabranie składanego lub myśliwskiego stołka i legowiska/kocyka dla psa Psy na wystawie muszą być trzymane bądź na smyczy, bądź tez w klatkach. Nie należy też wprowadzać suk w cieczce. Przed wejściem na ring pies powinien załatwić swoje potrzeby, należy więc znaleźć takie miejsce, należy też posprzątać po psie. Na wystawę nie mogą być wprowadzane psy chore, podejrzane o chorobę i w złej kondycji fizycznej. Do wystawy należy przygotować również siebie, należy pamiętać, że strój wystawcy nie może krępować jego ruchów, powinien być swobodny ale wizytowy. Niebagatelną sprawą jest właściwy dobór kolorów ubrania, pokazując psa, będziemy stali za nim, toteż wskazane jest, by strój wystawcy barwą kontrastował z umaszczeniem psa - lepiej wtedy widać jego sylwetkę. Wystawianie psa jest pewnym wysiłkiem fizycznym, dlatego też lepiej zrezygnować z butów na obcasach, tym bardziej, że większość wystaw organizowana jest w plenerze. Ważną sprawą, jest radzenie sobie z obciążeniem psychicznym, zdenerwowanie przewodnika bardzo udziela się psu, więc łatwo na ringu o psy pozornie bez przyczyny pobudzone, szczekające lub nerwowo oblizujące się albo wprost przeciwnie - wycofane i przypadające do ziemi z byle powodu. Pobudzenie nerwowe u psa prowokuje zachowania ekstremalne. I rzecz najważniejsza wystawa psów jest imprezą - przynajmniej formalnie - sportową, toteż obowiązują na niej wszystkie zasady fair play.
NALEŻY PAMIĘTAĆ, ŻE OCENA PRZEZ SĘDZIEGO PSA NA RINGU
JEST OSTATECZNA I NIEPODWAŻALNA
Opracowano na podstawie:
Zdjęcia i rysunki własne
A. Janowski; Tajemnice wystaw psów
A. Janowski; Przygotowanie wystawcy
A. Janowski; Mój pies championem
J. Hajas, P. Sarkany; Pies, moje hobby
K.
Milczarek; Pies